“Görünmez Canavarlar”ı okumak istiyorsanız kesinlikle tanıtım bültenini okumayın.
Nar çiçeği rujlar, ışıldayan farlar, metalik ojeler, sürüldüğünde cildi porselen gibi yapan fondötenler…
Ben bir süs bebeğiyim.
Prada çanta, Gucci saat, Chanel parfüm…
Ben kaliteli bir oyuncağım.
Kocaman memeler, devasa popolar, incecik beller, uzun bacaklar…
Ben bir seks sembolüyüm.
Nemlendiriciler, tonikler, kirpik gürleştiriciler, saç serumları…
Bana güzelliğimi geri ver.
Kitap, “cinsiyet değişimleri”, “lgbt”, “içinde bulunulan çağa karşı olan intikam” ve özellikle de “insanların kendini kaptırıp kaybettiği güzellik” algısına değiniyor. Değiniyor değinmesine ama sizi de sarsmadan edemiyor. Sorgulamanıza sebep oluyor. Chuck bu işi kesinlikle çok iyi yapıyor.
Kahramanımız, kafasında dünyanın kabul ettiği güzellik algısını tamamen yenmiş birisi. Öyle ki çenesinin düşmesine bile aldırış etmiyor. Sanki çok normal bir şeymiş gibi yaşamaya devam ediyor. Ne cesaret ama.
Kitabın farklı bir yazım tarzı var. Okuduğum 3. Yeraltı edebiyatı olduğu için genelleme yapamıyorum ama 3 kitap da bu şekilde yazılmıştır. Sürekli karakterlerin neler yaşadıklarına dönen paragraflar mevcut. Bölüm girişleri de bu şekilde yapılmış. Kafa karıştırıcı olabiliyor ama hikayenin akışına alışınca durumun güzelliği ön plana çıkıyor. Daha fazla yeraltı edebiyatı ister hale geliyorsunuz.
Gelelim kahramanımızın yaşadığı hayata. Bir çoğumuzun hayalini kurduğumuz kadar güzel. Peki ya onun kafasındaki güzellik? İşte o sorunun cevabını o kadar güzel veriyor ki çenesine mal oluyor bu cevap. Onun hayatının güzel olması tamamen normalleşmesi anlamına geliyor. Çenesiz yaşayabilecek kadar normal. O kadar cesaretli. O kadar vurdumduymaz. O kadar bıkmış.
Böyle insanlar var mı aramızda? Bu kadar cesaretli olabilecek? İnsanların güzellik algılarını yerle bir edip hala kendine olan güveni koruyabilecek? Sanırım bunlar sadece filmlerde olur.
Chuck bize sürprizin büyüğünü kitabın sonunda yapıyor. O nasıl bir finaldi be adam. O karmaşayı, o geriye dönüşleri o kadar güzel toparlamış ki…
Okumanız lazım. Bu kitabı okumanız ve yeraltı edebiyatına büyük bir adım atmanız lazım.
+18 bir kitap olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. İyi okumalar.
“İnsanlara hafta sonu tatilinde ne yaptıklarını sormamızın tek bedeni, kendi hafta sonu tatilimizi anlatma isteğimiz.”
“Öylesine kısılıp kalmışız ki, hayal ettiğimiz her kaçış yolu, bu tuzağın başka bir parçası. İstediğimiz her şeyi, istemeye eğitildiğimiz için istiyoruz.”
“Moda olan ürünler çirkinleştikçe, onları daha güzel gösterebilmek için daha beter yerlerde poz vermek zorunda kalıyoruz. Araba mezarlıkları. Mezbahalar. Lağım arıtma tesisleri. Kıyaslandığında daha iyi görünmek için kendine çirkin nedime seçme taktiğinin aynısı.”
