Kitabın karakterleri çok uç noktalarda aslında. Fazla normal gelmedi bana. Mesela Rafet. Kendi kültürünü küçükseyen, Amerikalıdan daha Amerikalı olmaya çalışan bir Mısırlı. 30 yıl sonra…
Nereden başlamalıyım inanın bilmiyorum. Soluksuz okuduğum bir kitaptı. Elimden bırakmak istemedim. Beni kendisine kitleyen kitapları okumak büyük bir haz veriyor bana. Sarılıyorum resmen kitaba.
Avustralya, Brisbane. Hikayemizin şehri. Eli Bell, abisi August (Gus) Bell. Gus konuşmuyor. Kendi isteğiyle konuşmuyor. Parmaklarıyla havaya yazı yazarak anlaşıyor. Eli, bu havaya yazılan kelimeleri…
Bu kitabı kitap fuarında, biraz da görevlinin zorlamasıyla satın almıştık. Yazarın adını daha önce hiç duymadığımız için, tereddütlüydük. Keşke almasaymışız…
Sanırım okuduğum ikinci Canan Tan kitabı. Ben genelde bu tür aşk ve duygusallık kokan kitapları edebi değeri çok daha yüksek kitaplardan sonra yapıyorum. Bir rahatlama…
Düşler dünyasının sisli yollarında yolculuk eden insanların ve bu yolculuğun gizemini arayan insanların hikayesi. Çok katmanlı ve bir o kadar da gizemli bir hikaye Puslu…