Çöl ve Tohumu, kült bir başyapıt. Yüzüne eski kocası tarafından asit atılan Eligia isimli bir kadının hastaneye götürülüş sahnesiyle açılır Çöl ve Tohumu. Yanında, roman boyunca bize anlatıcı olarak eşlik edecek Mario da vardır.
Çöl ve Tohumu
Yazar: Jorge Baron Biza
Çevirmen: Soykan Özyurt
Yayınevi: Jaguar Kitap
Sayfa Sayısı: 240
“Yüz, ötekini kabul etmek içindir, kabul ettiğimiz her şey yüzdedir: Göz, kulak, ağız, hatta darbe yiyen yanak. Yüz dediğimiz şey, insanlar kendi aralarında birbirlerini iyice tanısınlar diyedir. Bu yüzden kutsaldır […] çünkü artık Öteki’dir o. İnsanlar yüzlerini sevginin beşiği yapmalıdırlar. Sevme iradesi varsa ancak o zaman hakiki bir yüz vardır; eğer sevmezsen komşunun yüzü bifteğe döner, korkunç bir hal alır… Herkes korkmayı unuttu. Eskiden, korktuk mu hepimizin yüzü değişirdi. Şimdi bakıyorum da tek korkak ben kalmışım. İnsan korktuğunda doğa değişir, yemeğin tadı değişir, hatta korkunun ta kendisi değişir.”
Yüzüne eski kocası tarafından asit atılan Eligia isimli bir kadının hastaneye götürülüş sahnesiyle açılır Çöl ve Tohumu. Yanında, roman boyunca bize anlatıcı olarak eşlik edecek Mario da vardır. Tedavi süreci Eligia ile Mario’yu Milano’ya sürükler ve Eligia’nın hasarlı yüzü titizlikle yeniden inşa edilirken Mario da bakım görevinden artakalan zamanında şehrin sokaklarını, barlarını, gece kulüplerini, fahişelerini, kodamanlarını ve kendi hasarlı karakterinin karanlık taraflarını keşfe çıkar. Eligia tedaviye cevap verdikçe Mario fark eder ki çölleşen sadece Eligia’nın yüzü değildir, tıpkı iyileşmeye veya umuda ihtiyaç duyanın yine sadece Eligia olmaması gibi…
“Jorge Baron Biza, nihayetinde Proust, Joyce gibi yazarlarla kıyaslanmıştır. Kült bir başyapıt.”
Enrique Vila-Matas
“Müthiş bir roman.”
Alejandro Zambra
Ölü Kızlar
Yazar: Selva Almada
Çevirmen: İdil Dündar
Yayınevi: Verita
Sayfa Sayısı: 148
Ölü Kızlar kitabında Arjantin’de 80’li yıllarda işlenmiş ve asla çözülememiş üç kadın cinayetinin izlerini süren Selva Almada, kadınların maruz kaldığı şiddetin yüksek sesle dile getirilip tartışılması gerektiğini düşünenlerden. Zira sessizliğin bedeli ağır: Yaşanan şiddet normalleşiyor; kadınlara yalnız oldukları ve şiddeti kabullenmeleri gerektiği telkin ediliyor. Fakat kadınlar deneyimlerini paylaşır ve yalnız olmadıklarını bilirse, bu şiddete kafa tutma şansları da artacak.
Yatağında uyurken bıçaklanarak öldürülen Andrea Danne: 19 yaşındaydı.
evgilisiyle nehre yüzmeye gidip bir daha geri dönmeyen, cesedi de bulunamayan Sarita Mundín: 20 yaşındaydı.
Temizlikçiliğe gittiği evden ayrıldıktan sonra tecavüze uğrayan, üzerindeki deri kemerle boğulup cesedi bir gölete atılan María Luisa Quevedo: 15 yaşındaydı.
Selva Almada, Arjantin’de 80’li yıllarda –“kadın cinayeti” teriminin bile henüz yaygınlaşmadığı zamanlarda– gerçekleşen ve failleri bulunamamış üç kadın cinayetinin izlerini sürüyor. Eşsiz bir gazetecilik örneği teşkil etmesinin yanı sıra, Ölü Kızlar aynı zamanda kadın cinayetlerinin politik niteliğini, kadınların gündelik hayatın akışı içerisinde sıklıkla tecrübe ettiği dehşet ve korku hissini, kadın bedeninin ve mahremiyetinin nasıl kolaylıkla kamuya ifşa edilebildiğini de oldukça sade ve vurucu bir dille aktarmayı başarıyor.
“Sanırım başarmamız gereken şey, dünyanın onlara bakışını yeniden inşa etmek. Nasıl göründüklerini bilirsek, onların dünyaya nasıl baktığını öğreneceğiz.”
Uzun Kuraklık – Kazı
Yazar: Cynan Jones
Çevirmen: Kıvanç Güney
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
Sayfa Sayısı: 176
Son yıllarda Britanya’dan çıkan heyecan verici edebiyatçılardan biri olan Galli yazar Cynan Jones’un iki kısa romanı bu kitapta bir araya geliyor. Uzun Kuraklık, çiftçilikle geçinen bir ailenin bir ineğinin kaybolması tarafından tetiklenen ve bir güne sığan olayları her bir aile üyesinin gözünden sunuyor; sonunda da doğumdan ölüme, büyümekten yaşlanmaya birçok konuya değinerek bütün bir hayatı kapsayacak kadar genişliyor. Kazı’da ise, karısının ölümüyle yüzleşmeye çalışan bir çiftçi ile köpeklerle dövüştürmek için porsuk avcılığı yapan bir eski mahkûmun birbirine paralel ilerleyen hayatları yalnızlık, ölüm, şiddet ve erkeklik üzerine sarsıcı bir öyküye dönüşüyor. Galler kırsalının sisli, kasvetli atmosferine gömülmüş, hem insanların hem de hayvanların hayatlarına aynı dikkatle yaklaşan iki unutulmaz roman.
“Uzun Kuraklık altüst edici güzellikte… trajik ve parlak bir roman…”
Le Monde
“Kazı, şiddet, kayıp duygusu ve kapanda kısılı kalmanın çeşitleri hakkında… yükte hafif pahada ağır bir roman.”
New York Times
Yara İzleri
Yazar: Juan Jose Saer
Çevirmen: Gökhan Aksay
Yayınevi: Jaguar Kitap
Sayfa Sayısı: 320
Öylesine büzüşmüştü ki cüceye benziyordu. Sarı kaldırım taşları kan lekesiyle kaplanmıştı. Kıpırdamıyordu adam. Böyle cama çarpan, sonra havada uçup üçüncü kattan yere düşen birinin, cama ve kaldırıma çarpma anında hiçbir tarafının kırılmadığının farkına vardım. Çünkü adam, kendisinden artakalan şeyi, o içi boş kabuğu fırlatıp atmadan önce paramparça olmuştu zaten. İçinde ne var ne yoksa çekip almış, sonra da boş kabuğu pencereden fırlatmıştı.
Mesleğinin henüz başında genç bir gazeteci, işini bırakıp varını yoğunu kumara veren bir avukat, dünyaya karşı tiksintiyle dolmuş bohem bir hâkim ve karısını öldüren “sendika hırsızı” bir işçi…
Yara İzleri’nde, bir cinayetin çemberine girip çıkan bu dört insanın öyküsü kendi gözlerinden, tıpkı parçalanmış yaşamları gibi dört bölümde anlatılır. Zaman zaman bir araya gelmelerine sebep olan bir cesede rağmen, bu kişilerin ortak noktası ceset karşısındaki korkunç kayıtsızlıklarıdır; çünkü gerçekte anlatılan bir cinayetten çok, cinayete kurban gitmiş bir toplumun bireylerinin parçalanmışlığı, yaralanmışlığıdır.
“Saer, Arjantin’in Borges’ten bu yana çıkardığı en iyi yazardır.”
William Rowe
Yangında Kaybettiklerimiz
Yazar: Mariana Enriquez
Çevirmen: Seda Ersavcı
Yayınevi: Domingo Yayınevi
Sayfa Sayısı: 208
Mariana Enriquez’in ürkütücü evreninde canavarlar yatakların altında saklanmıyor, ormanların içinde dolaşmıyor. Bu öykülerde canavar, biziz. 12 öykü, ölümün dokunduğu 12 karakter. Perili olduğuna inanılan metruk bir evde tutsak kalan tek kollu Adela, dişleriyle tırnaklarını söken Marcela, Kepçekulak Ufaklık lakaplı çocuk seri katilin hayaletini gören Pablo ve kadına karşı şiddeti protesto etmek için kendilerini ateşe atan kadınlar…
Toplumsal yozlaşmayı doğaüstü güçlerle karikatürize ederek anlatan Enriquez, berrak dili ve sanki her şey normalmiş gibi bir tavırla kaleme aldığı öyküleriyle Julio Cortazar, Shirley Jackson ve Roberto Bolaño gibi isimlerle birlikte anılmaya aday.
“Gerçekçiliğin keskin sınırlarının müsade ettiğinden çok daha derin, daha rahatsız edici bir gerçeğin peşinden gidiyor… Güçlü ve nefes kesici.”
New York Times
“Kısa ama fazlasıyla vurucu. Tüm öykülere sinen tüyler ürpertici dokusu, okuyucunun zihnine bir oltu taşı gibi yerleşiyor, bütün o karanlığın içinde parıldamaya devam ediyor.”
Vanity Fair
“Mutlaka okunması gereken bir yazar. Büyülüyor…”
Dave Eggers
Comemadre
Yazar: Roque Larraquy
Çevirmen: Nergis Gürcihan
Yayınevi: Fol Kitap
Sayfa Sayısı: 136
Burnu ve gözü yok ama ağzı var.
1907’de Temperley Kliniği’ne iyileşmek umuduyla yatan, başına geleceklerden habersiz birçok hastadan birinin son sözü.
O yıl klinikteki doktorlar bilim yaşam için mi, yoksa ölüm için mi karıştırmış vaziyettedir.
Yüz yıl sonra ise korkunç deneyi yöneten doktorlardan birisinin torunu, bu kez sanat için benzer bir sorunun peşine düşüyor.
Dehşet ve korkuya “burnu ve gözü” kör fakat kana susamış, ağzı hiç durmayan bir grup doktorun etik sınırları aşan deney hikâyesini okurken “Comemadre”nin zehri damarlarınızda dolaşacak.
Devrim, Yeniden
Yazar: Mauro Javier Cardenas
Çevirmen: Perihan Sevde Nacak
Yayınevi: Timaş Yayınları
Sayfa Sayısı: 336
Ekvador’da Başkan’ın ofisinde çalışan Leopoldo, üniversite eğitimi için Amerika’ya gidip bir daha geri dönmeyen dostu Antonio’yu ülkeye çağırıyor. Bu noktada üçüncü arkadaşları, ülkeden hiç ayrılmamış, yıllarını radyo programıyla halkı uyanışa çağırmakla geçirmiş Rolando hikâyeye dahil oluyor. Bir araya geliyorlar, konuşuyorlar, Başkan’a karşı rakip adaylık için kampanya yürütüyorlar… Peki ya sonuç? Ya gerçek mağdurlar?.. Kendileriyle, geçmişleriyle, aileleriyle, çevreleriyle ve seçimleriyle hesaplaşan; zayıflıkları, çelişkileri ve ikiyüzlülükleriyle yüzleşen insanların hikâyesi bu.
Sıradışı, absürt ve kendinden emin tavrıyla Devrim, Yeniden Ekvador’un ekonomik ve siyasal çıkmazlarına çözüm bulmaya çalışan üç çocukluk arkadaşının takıntılı idealizminin hikâyesi. Sorun şu ki hayat her şeyi bir noktada karşı karşıya getirecek, onları da…
“Devrim, Yeniden özel bir kitap, – politik ayrıntılarda boğulmayan politikliği, laf kalabalığı ardına gizlenmeyen yenilikçi dili, tarihî gerçeklikle kişisel hikâyelerin müthiş birlikteliği… Bir yanı kara mizah, bir yanı sosyal gerçekçi, zengin karakterlerle bezeli %100 iyi bir hikâye.”
Kirkus Reviews
“Cárdenas’ın hayat dolu ilk romanı Devrim, Yeniden’de bir grup Ekvadorlu ülkelerindeki politik durumu değiştirmeye çalışıyor. Sokak protestolarından şaşaalı partilere, uzun ve kesintisiz iç monologlardan ışık hızındaki diyaloglara, – bu roman baş döndürücü güzellikte uzun cümlelerle dolu.”
Publishers Weekly
“Pop kültüründen Ekvador siyasetine neredeyse her şeyden bahsederken inanç, ahlak ve bireyin ülkesine ve ideallerine bağlılığına dair sorular soran Cárdenas’ın büyüleyici romanı, Bolaño hayranlarının kalbini çalacak… Devrim, Yeniden Latin Amerikalı kimliğini, sosyal teknoloji ve bulanık etnik sınırlarla karakterize edilen bir dünyada yeniden tanımlayan bir roman.”
Los Angeles Review of Books
Benim İki Dünyam
Yazar: Sergio Chejfec
Çevirmen: Bülent Kale
Yayınevi: Jaguar Kitap
Sayfa Sayısı: 120
Benim İki Dünyam’ın elli yaşındaki yazar anlatıcısı, bir edebiyat konferansına katılmak için Brezilya’ya gider; fakat yazar için önemli olan konferans değil, şehirde yaptığı yürüyüşlerdir. İsimsiz yazar, neresi olduğunu bilmediğimiz bir şehirde haritadan rastgele ”büyük, yeşil bir lekeye benzeyen park”ı seçer ve bu noktaya ulaşana dek amaçsızca ilerler. Zamanla, zihninin kendi içinde yaptığı bir gezintiye dönüşen bu yürüyüşlerin her adımında/cümlesinde, kendi benliğinin iki farklı dünyadan oluştuğunu keşfeder. İçinde küçük bir gölü barındıran parktaki “göl saatleri”nde somut ile soyutun, gerçek ile hayalin, yaşanılan ile yazılan dünyanın sınırları biraz daha belirginleşir.
Metafizik düşüncenin kendi kurgusunu oluşturduğu ve Latin Amerika edebiyatının dinamizmini metafizik bir alana taşımasıyla tüm dünyada dikkatleri üzerine çeken Benim İki Dünyam, Bülent Kale’nin İspanyolca aslından çevirisi ve Enrique Vila-Matas’ın ön sözüyle…
“Arjantinli büyük yazar Chejfec, şüphesiz ki daha çok bilinmeyi hak ediyor. Benim İki Dünyam, geleceğin romanına giden yolun taşlarını döşüyor.”
Enrique Vila-Matas
Zama
Yazar: Antonio di Benedetto
Çevirmen: Nurhayat Çalışkan
Yayınevi: Alakarga
Sayfa Sayısı: 328
Kendime, neden yaşadığımı değil, neden yaşamış olduğumu sordum. Büyük ihtimalle beklemekten ötürü, dedim ve hâlâ bir şeyi bekleyip beklemediğimi anlamak istedim. Sanırım öyleydi.
18. Yüzyıl’ın sonlarında Paraguay. İspanya Krallığı’nın temsilcisi Diego de Zama’nın uzun bekleyişi… Belki hiç gelmeyecek bir gemi, bir terfi mektubu ve uzaklarda kalmış aile… Yayınlandığı 1956 yılından bu yana İspanyolca yazılmış en güzel romanlardan biri olarak kabul edilen Zama, sonunda Türkçede.
“Di Benedetto, bir şeyi kanıtlamak için geçmişi yeniden inşa etmek istemeyen ender romancılardan biridir. Geçmişi yaşıyor ve bizi tüm tuhaflıklarını koruyan deneyim ve davranış biçimleriyle başbaşa bırakıyor.”
Julio Cortazar
Sonsuz Kule
Yazar: Silvina Ocampo
Çevirmen: Fulya Özlem
Yayınevi: Nebula Kitap
Sayfa Sayısı: 80
Leandro’nun sakin yaşamı resim satan gizemli bir yabancının bahçe kapısında belirmesiyle aniden altüst olur. Kendini birdenbire pencereleri olmayan uçsuz bucaksız bir kulede hapsolmuş bulan Leandro, şeytanın resimlerindeki bir figürdür artık.
Okurlarını çocuk ya da yetişkin olarak ayırmaması, coşkun hayal gücü ve unutulmaz metaforlarıyla Alice Harikalar Diyarında ve Küçük Prens gibi eserleri hatırlatan Sonsuz Kule, Arjantin edebiyatının “on yıllardır en iyi gizlenen sırrı” olarak gösterilen Silvina Ocampo’nun büyülü, benzersiz yazını ile tanıştırıyor okurlarını.
“Silvina Ocampo en iyi yazarlarımızdan biri. Edebiyatımızda hikâyelerinin eşi benzeri yok.”
Jorge Luis Borges
“Silvina Ocampo, Borges ve García Márquez ile birlikte, İspanyolcanın öncü yazarıdır.”
Jorge Amado
“Ocampo, bir yandan kız kardeşi Victoria’nın diğer yandan kocası Bioy Casares ile Borges’in gölgesinde yaşadı. Kısa, billur gibi öykülerini yazarken cömert ve gösterişliydi, mükemmeldi.”
César Aira
İz
Yazar: Forrest Gander
Çevirmen: Olcay Sevimli
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
Sayfa Sayısı: 232
Yollar karışıyor, aile parçalanıyor, çöl yanıyor. Kapalı kapılar ardından sızan toz, yaşamı tehdit ediyor.
Dale ve Hoa, yirmili yaşlarının başındaki idare etmesi zor oğullarıyla girdikleri mücadeleden bitap düşmüş, bunalımlı günler geçirmektedirler. Evlerinden ve kendilerinden biraz uzaklaşmak arzusuyla Meksika’ya doğru bir yolculuğa çıkarlar. Huzurlu tatil hayalleri çölün cehennem sıcağında, adeta paramparça olmuş bir dünyanın içinde buharlaşır. Yaşamları tehlikeye düşer.
Şair/yazar Forrest Gander bu çağdaş romanını yine şiirsel bir dille ele almış. Yer yer akışı yavaşlatma pahasına çektiği çok ayrıntılı ve capcanlı fotoğraflarla okurunun duyularını zorlayarak açıyor. Beklenmedik anda tempo kazanarak okurunu peşinden koşturan, soluk soluğa bırakan romanıyla Gander, bir dil sihirbazı olarak çıktığı yolda usta bir kurgucuya dönüşüyor.
Isabel İçin: Bir Mandala
Yazar: Antonio Tabucchi
Çevirmen: Semin Sayıt
Yayınevi: Can Yayınları
Sayfa Sayısı: 128
Yıllar önce izini kaybettiği kadını bulmaya kararlı bir adam… Polonyalı şair Slowacki Wacklaw, namı diğer Tadeus gençliğinde âşık olduğu ve Portekiz’de Salazar diktatörlüğü sırasında birdenbire kayıplara karışan Isabel’in izini sürmek ister. Bunun için merkezine aradığı kadını yerleştirdiği dokuz çemberli bir mandala oluşturur; her çember, Isabel’in yaşantısının bir zaman diliminde yer almış ve onunla ilgili bilgi verebilecek kişilere götürecektir Tadeus’u.
Ne var ki çemberler daralıp merkeze yakınlaştıkça Isabel hakkında edinilen bilgiler de giderek gerçekdışı bir hal almaya başlar, her çemberle birlikte Tabucchi bizi adım adım kendi düşsel kozmosuna çeker: Romanında zamanı, varoluşu, ölümü, yaşamı ve tüm bunları “belirleyen” sınırları sorgulayıp iç içe geçiren yazar, zamanın çizgiselliğini büker; olayları, mekânları ve kişileri somuttan soyuta akıtır; yaşayanlarla ölüleri aynı solukta buluşturur. Yoksa yaşayanların değil, salt ölülerin dünyası mıdır anlatılan? Belki de, “Ölüm, yoldaki o dönemeçtir; ölmekse sadece görünmemektir.”
Francisco Sanctis’in Uzun Gecesi
Yazar: Humberto Costantini
Çevirmen: Alaz Pesen
Yayınevi: Yordam Kitap
Sayfa Sayısı: 160
Evli, üç çocuklu, klasik müzikten başka tutkusu olmayan, kendi halinde bir muhasebecinin hayatı, on yedi yıldır görmediği bir kız arkadaşından gelen telefonla nasıl değişir?
Cunta sonrasındaki yıllarını sürgünde geçiren Arjantinli yazar Humberto Costantini, oldukça kuşkulu ve asla beklenmedik bir görüşmeden yola çıkarak; okurlarını, Buenos Aires’in ışıklı caddelerine, uykusuz barlarına, korkunun kol gezdiği işçi mahallelerine sürüklüyor. Kahraman olmayı aklından bile geçirmeyen “kahramanımız”la, bu dev labirenti bir geceliğine arşınlarken, amansız bir ikileme, bir iç hesaplaşmaya da tanık olacaksınız.
Francisco Sanctis’in Uzun Gecesi, soğukkanlı bir ustalıkla kaleme alınmış, müthiş bir politik gerilim romanı.
Tokyo’nun Son Çocukları
Yazar: Yoko Tawada
Çevirmen: Hüseyin Can Erkin
Yayınevi: Siren Yayınları
Sayfa Sayısı: 128
2018 Amerikan Ulusal Kitap Ödülü
Yaşlıların sonsuza dek yaşadığı, çocukların da bir türlü serpilip büyümediği bir dünya… Ödüllü yazar Yoko Tawada, Tokyo’nun Son Çocukları’nda çağın gerçeklerinden yola çıkarak bir gelecek hayali kuruyor. Öyle bir gelecek ki bu, ağaçlar zehirli meyveler veriyor, “Yaşayalım Yeter Günü” kutlanıyor, Japonya dış dünya ile tüm bağlarını kesmek zorunda kalıyor, yetişkin ve çocuk kavramları yeniden tanımlanıyor. İnsanlar, sağ kalabildikleri her ortamda yaşayabilse de dolu dolu yaşıyorum demek için bundan fazlası gerekiyor ve değişen dünyayla birlikte anlamlar, algılar da dönüşüyor.
Dile gösterdiği hassasiyetle öne çıkan Yoko Tawada, Tokyo’nun Son Çocukları’nda küçük Mumei ve dedesinin bir felaketin ardından yaşama devam hikâyesini anlatıyor. Çevirisiyle Amerikan Ulusal Kitap Ödülü’ne layık görülen, yayımlandığı tüm dillerde beğeniyle karşılanan Tokyo’nun Son Çocukları, icatları ve özgünlüğüyle okuru kendine hayran bırakan bir yazardan distopik bir serüven, gerçekçi çağrışımlarıyla unutulmayacak bir kitap.
“Tawada, bize bu çatışmalı dünyada insanlığın ne anlama geldiğini hatırlatmak için insanın sınırlarının ötesine uzanıyor.”
Sjön
“Benzersiz.”
The Guardian
Belgelerim
Yazar: Alejandro Zambra
Çevirmen: Çiğdem Öztürk
Yayınevi: Notos
Sayfa Sayısı: 210
Alejandro Zambra yeni kuşak Güney Amerika edebiyatının en parlak yazarlarından biri. Şili’de ve dünyada Bonzai, Eve Dönmenin Yolları, Ağaçların Özel Hayatı romanlarıyla eleştirmenlerden ve okurlardan büyük övgü aldı. İlk öykü kitabı Belgelerim’de insanların benliğine kazınan pek çok ayrıntının izini sürüyor. İroni dolu, sade ve keskin anlatımıyla. Âdeta on bir kısa roman okuduğumuz duygusu uyandıran öyküler.
Bilgisayarın Belgelerim klasöründe yaşayan metinler. Hikâyeler anlatmayı yaşama biçimine dönüştürmüş aileler. Telefon hatlarıyla uzağı yakınlaştırmaya çalışanlar, aşkın peşinden gidenler. Uçurtmalar, haydutlar, kandırmacalar, takıntılar. Korkusuzca devrim ve sigara diyebilenler. Şarkılar konuşuyor fonda, şiirler yer gözlüyor. Oyunlara konuk oluyoruz. Bilgisayarda, sahalarda, evlerde, okul sıralarında…
Yedi Deli Adam
Yazar: Roberto Arlt
Çevirmen: Saliha Nilüfer
Yayınevi: Kolektif Kitap
Sayfa Sayısı: 296
Yedi Deli Adam, kendisine sürekli acı veren ruhunu görüp anlamaya çalışan bahtsız bir adamı ve etrafında şekillenen karanlık, absürd olaylar silsilesini anlatıyor. Delilik nöbetleriyle, ruhun ve zihnin tikleriyle, birbirinden ilginç karakterlerle, devrimci, anarşist yaklaşımlarla dolu, yazıldığı dönemin Buenos Aires’inin çarpıcı bir portresini çizen roman, Roberto Arlt’ın başyapıtı kabul ediliyor.
“Acizane, Arlt’ın İsa olduğunu varsayalım. Dolayısıyla Arjantin İsrail, Buenos Aires de Kudüs’tür… Arlt keskin zekâlı, tehlikeyi göze alan, koşullara ayak uydurabilen, doğuştan hayatta kalma becerisine sahip biri… hiç kuşkusuz Arjantin ve Latin Amerika edebiyatının önemli bir parçası.”
Roberto Bolaño
“Kitaptaki karakterler okurun ruhuna adeta musallat oluyor.”
Julio Cortázar
“Bu kıyılarda edebiyat dâhisi olarak adlandırılacak biri varsa o Roberto Arlt’tır… sanattan ve büyük, tuhaf bir sanatçıdan… doğduğu şehri herkesten daha iyi, muhtemelen ölümsüz tangolar yazmış olanlardan bile daha derin anlamış birinden bahsediyorum.”
Juan Carlos Onetti
