Neil Gaiman’ın okuduğum ilk kitabı. 50. Yıl Edisyonu olduğunu görünce kütüphanemde olması gerektiğini düşündüm ve aldık.
Kitap benim çok sevdiklerim arasına girdi. Çok eğlenceli yazmış. Tanrılarla olan diyalogları ve onların insanlaştırılması hoşuma gitti. Korkulacak konuları bu kadar zevkli ve komik anlatması çok güzel.
Kitap aslında eski tanrılarla şimdiki tanrıların yani medya, teknoloji, internet, para gibi kavramların arasındaki çekişmeyi anlatıyor. Yeni tanrıların kapitalizm vurgusu, eskilerin ise korkuları ve muhafazakar düşünceleri güzel aktarılmıştı.
Kitap konu olarak özgün. Fakat anlatım biraz sönük kalıyor. Karakterlerin üzerlerindeki giysiler güzel tasarlanmamış bu da ortaya silik bir görüntü çıkarıyor ne yazık ki. Mitolojik konular güzel işlenmiş fakat üzerinde anlatılması gereken o kadar şey varken bir çırpıda konu geçiştirilmiş. Neil Gaiman bu kadar atlamamalıydı bu güzel konuları, belki de kitabın çok kalın olmasından korkmuştur kim bilir? Her ne kadar biraz eleştirmiş olsam da Neil Gaiman sevdiğim bir yazar ve Amerikan Tanrıları benim kütüphanemin en güzel yerinde duruyor. Her yazarın ufak tefek problemleri olabiliyor. Güzel güzel yazılan çok yeri var fakat bu tür kitapları yazabilecek yazar sayısı oldukça azken Neil’in biraz daha karakterlerin üzerine düşmesini isterdim. Bu kitabın karakterleri Yokyer‘de ki karakterler gibi çok güçsüz .
Kitap toplamda 5 ödül almış. Bende gelmiş burada şurası böyle burası böyle diye eleştiriyorum. Benim aldığım keyiften çok daha fazlasını siz alabilirsiniz. Okuyun. Okuyun. Neil Gaiman iyidir.
Kitabın ilk bölümleri, son 250-300 sayfasına nazaran daha yavaş ilerliyor. Neil Gaiman kitabı olduğu için bir şansı hak ediyor. Sadece beklentiyi çok yükseltmemek lazım.
Not: Vadinin Hükümdarı‘nı da okuyun bu kitaptan sonra.
Amerikan Tanrıları için bir son Gölge için yeni bir başlangıç
